هفده ماهگی

ماه آبان چند سالی هست که برام تداعی کننده ی روز های خوبه،روزهای اول ازدواجمون و باهم بودنمون،تو این ماه خانم خانم ها هم هفده ماهه شد،پس فردا که بشه پنج سال از از دواجمون میگذره،روزهای سخت زیاد داشتیم ولی شیرینی روزهای خوبمون مخصوصا از وقتی تو اومدی زورش می چربه و همین باعث شده که من هرروز بیشتر خداروشکر کنم و بیشتر عاشق بابایی بشم و بهتر قدرش رو بدونم،بابا مهدی این روزا خیلی درگیر کاره و خیلی دیرتر از قبل میاد خونه،ولی وقتی هم میاد با خستگی زیاد عاشقانه باهات بازی میکنه یه وقتا دیگه من صدام در میاد و باهات دعوا میکنم که بزار بابا استراحت کنه،چون بابادو رو که می بینی دیگه طرف من نمیای و حتی نمیزاری منم بیام پیشت.

حلما جونم اینو هیچ وقت فراموش نکن،قدر بابات رو بدون چون خیلی برامون زحمت میکشه و تا حالا نزاشته هیچ‌احساس کمبودی داشته باشیم،از زور لباس و اسباب بازی کمدت بسته نمیشه،چون هر چی رو که تو دست کسی می بینی برات میخره

از همین‌جا اعلام میکنم که مهدی جونم خیلی دوستت دارم،قدرتو میدونم ❤❤❤